"Młody Poeta vs. Miłość"

Młody Poeta siedział przy swoim biurku i, podparłszy ręką brodę, wyglądał za okno, obserwując urbanistyczny krajobraz.
„Gdyby tak zechciała odwiedzić mnie Wena” – rozmyślał. – „Albo inna piękna idea. Wolność…Może Nadzieja.”
Tuż za nim zmaterializowała się Miłość pod postacią grubej nastolatki.
– O – powiedział, a zabrzmiało to niezwykle elokwentnie. – Dobrze, że jesteś. Właśnie chciałem napisać wiersz, więc może mógłbyś mnie natchnąć…Powiedzieć, jak się czujesz…czy coś.
– Jestem głodna.
– A – Młody Poeta prawdopodobnie znowu o czymś pomyślał, tylko, że tym razem kompletnie nie było tego po nim widać. – Niestety nie mam nic do jedzenia.
Dziewczyna uśmiechnęła się uprzejmie, acz z pewną dozą politowania.
– Wrzuciłeś naleśnika na patelnię dwie minuty temu. Ach, ci artyści! – zaśmiała się, ale samemu artyście wcale do śmiechu nie było.
Wystrzelił jak z procy do kuchni i w ostatnim momencie uratował sytuację, przerzucając placka na drugą stronę. Kiedy spód ciasta się zarumienił, mężczyzna zdjął naleśnika z patelni i położył na talerzu przed Miłością. Już chciał zapytać, czy nie chciałaby cukru albo dżemu, ale ona rzuciła się na jedzenie jak dzikie zwierzę.
– Bardzo dobry – otarła usta wierzchem dłoni.
– Wiem, też zamierzałam go zjeść – odpowiedział smutno, jednocześnie zastanawiając się, jak ładnie opisać twarz dziewczyny, pomijając już nawet kapiący z podbródka tłuszcz. Czytelnicy jego bloga oczekiwali raczej estetycznie nacechowanych treści, a co było pięknego w grubej dziewczynie w stanie spożywania naleśnika?
– Zrób jeszcze jednego – poprosiła.
Młody Poeta szybko zabrał się za kolejną porcję, próbując powstrzymać uczucie obrzydzenia, jakiego doznał widząc to ucieleśnienie łakomstwa i przyziemnych przyjemności. Co jakiś czas zerkał jednak na Miłość kątem oka, aż jego wrażenie zmieniło się. Poczuł ciepło bijące zarówno od niej jak i od rozgrzanego palnika, a także spokój i szczęście. Zamyślił się głęboko, a kiedy otworzył oczy, już jej nie było. Został sam w pustym mieszkaniu.
Tego dnia postanowił opisać słowami nastrój, którego doświadczył. Obiecał sobie, że kiedyś, w dalekiej przyszłości napisze o Miłości doskonały, pełen prostoty wiersz, który poruszy nawet najbardziej zatwardziałe serce. Na razie jednak zaserwował czytelnikom swojego bloga przepis na naleśniki.